ಇರುಳ ಮರ ಕರಗಿತು

ಇರುಳ ಚಿಪ್ಪಿನೊಳಗಡೆ


ಕನಸಿನ ಮುತ್ತು

ಮಲಗಿಹರು ಗೋಪಿಯರು

ಕನಸ ಹೊದ್ದು.







ಮರದಡಿಯಲಿ

ಕನಸಿನ ದಿಗಂತ

ಕಣ್ಣ ಹಣತೆಯ ಹಚ್ಚಿ ಕಾದಿಹರು

ಕಂಡಿಹುದು ವ್ರಂದಾವನಕೆ ಬಂದಂತೆ

ಮೋಹನ



ಗೋಪಿಯರ ಮನದಲಿ

ಸಖನೇ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು

ಮತ್ತೆ ಟಿಸಿಲೊಡೆದಿವೆ ಆಸೆಗಳು

ಹಸಿರಾಗುವಂತೆ ಭೂಮಿ

ಮಳೆಗೆ



ನುಡಿಸಿಹನು ಮೋಹನ

ಮತ್ತೆ ಕೊಳಲನು

ಪ್ರತಿ ಗೋಪಿಗೂ ಹಿಗ್ಗು

ಮೋಹನ ತನ್ನ ಮರೆತಿಲ್ಲವೆಂದು



ಕರಗಿತು ಇರುಳ ಮರ

ಮೈಮೇಲೆ ನಿರಾಸೆಯ ಕನಸಿನ ಗೀರು.